Het einde is nabij...

Hi ! Did you had lunch ?
(dagelijkse vraag hier, in het Nederlands iets zoals ‘Hey hoe is’t?’ … denken wij)

Onze laatste stageperiode werd ingezet met ‘Womansday’ dat uitgebreid gevierd werd op onze school. De moeders van de kinderen werden uitgenodigd en deden typische Indische dansen en er werden wat speechen gehouden. Zo kwam de oprichtster van de school ons vertellen dat: Girls are as good as boys, if not… better (in sport, in studies, …). Dit zinnetje heeft ze wel 100keer gezegd en zeg nu zelf: de waarheid mag gezegd worden!
Die avond waren we uitgenodigd bij onze Iranese vrienden (Mo en Hossein) ze gingen voor ons koken en hadden voor de zekerheid ook de pizzaman laten komen voor als we het niet lekker zouden vinden. Wat dachten die kerels nu? Wij lusten alles!! ‘T was dan ook heel lekker. Hossein is 22, net als wij, en hij is getrouwd met de vrouw van zijn leven. We hebben hun trouwvideo gezien, heel grappig en traditioneel. Een gezellige avond.
Dinsdag was een vrije dag want ze vierden hier ‘Holy’, het feest van de kleuren. Het is dan de bedoeling dat je met kleurenpoeder naar elkaar gooit. Wij met onze slechte kleren en poeder op zoek naar het spektakel maar helaas was het de volgende dag en konden we er niet bij zijn. Al hebben we die dag wel wat gekleurde mensen gezien.

Woensdag hebben we lesgegeven in Sunclass en Mercuryclass. Alle klassen hebben hier namen van hemellichamen. Deze klasjes zijn de jongere klasjes. Het was een heel vermoeiende dag! Om 30 enthousiaste en luide kinderen mee te krijgen is geen makkie, zelfs niet met 2.
’s Avonds hebben we de jongens meegenomen naar de hemel op aarde. Ons marginaal, vies en vuil maar overheerlijk en lekker goedkoop restaurant. Het is onze vaste stek geworden, typisch Indisch en ook wel spicy maar we worden het stilaan gewoon.

Donderdag alweer een dagje voor de klas, in de voormiddag gewerkt aan didactisch materiaal voor de andere leerkrachten, iets waar we alle dagen aan werken en wat best wel veel werk is. In de namiddag stonden we voor Uranus A+B class waar we een opdracht rond Miro hebben gedaan. Toch ook een hele andere ervaring als in België. ‘s Avonds zijn we met Klaar en Marjan naar Yellahanka getrokken om de jongens hun kruipkot eens te bezichtigen. We zijn daar een bar ingetrokken met de nodige Rum en het nodige vertier.

Vrijdag heel de dag voor school gewerkt in ons paleisje, alle taken en lessen en voorbereidingen gemaakt. Tegen de avond naar Bangalore city getrokken met Klaar en Marjan om een echte girls-night-out te houden en met onze vaste en favoriete riksja man Sam naar huis.

Die nacht is Lien samen met Marjan om 4u opgestaan om samen met Mo&Hossein naar de zonsopgang te gaan kijken. De locatie waren de Nandihills. Echt een prachtig uitzicht en een heel gezellige morgen. Al was Lien wat moe om enthousiast te zijn. De Jasser was te tam, en bleef in haar nest liggen, waar ze nu wel spijt van heeft natuurlijk... typisch! Nadien met ons zessen een gezellig avondje in de stad gehouden.
De volgende dag zijn we naar de plaatselijke ‘Blokker’ getrokken en hebben daar bijna heel de winkel leeggekocht met materiaal voor ons eindwerk. We hadden zoveel dat we het bijna niet konden dragen: verf, penselen, nieuwe tapijten, opbergdozen, potloden, slijpers, stiften, bekertjes, slingers, … En dat allemaal van ons ingezameld budget! ’s Avonds zijn ra..ra… weer gaan eten in ons favoriet restaurantje. Deze keer samen met Klaar en Marjan. Plots begon het te bliksemen. Nadien volgde kletterende donder en stortregen à volonté. Zelfs op ons bord! Dit geeft jullie een idee van hoe barak ons restaurant is. Het onweer was grellig, maar gezellig!

Maandag begin van onze laatste schoolweek en begin van de vakantie voor de andere 8 Belgen hier in India. Wij zijn de pineut! Heel de dag gewerkt aan didactisch materiaal voor de leerkrachten (worksheets, flashcards, gedichten op grote affiches, biologie-prenten, …). Hard aan gewerkt, de leerkrachten zijn dan ook heel dankbaar!
’s Avonds gaan slapen bij Klaar en Marjan in ’t stad omdat we de volgende dag terug naar APD moesten. Voor de allerlaatste keer …

We hebben er dan ook een speciale dag van gemaakt! We zijn begonnen met het maken van slingers en allerlei decoratie uit gekleurd papier. Nadien hebben wij het lokaal volledig ingericht, ook de aangekochte spullen hebben we een plaatsje gegeven. En dan was het tijd voor een PARTY! Cola, koekjes en cake! We wilden deze schatjes eens goed verwennen. Ze waren in de wolken, net als wij. Mary was sprakeloos, we zagen dat ze het enorm apprecieerde. Zoveel dankbaarheid, we werden er stil van… Met een krop in de keel moesten we afscheid nemen van dit prachtige klasje en haar lieve juf. Even een moeilijk momentje…

Na deze prachtige dag volgende een rotdag! Over contrast gesproken…
Het begon al met een boze telefoon van Imo i.v.m. het appartement in Bangalore, iets waar wij niet veel aan konden doen. Daar ging ons goed humeur! Dan kregen we nog een BERG werk van de leerkrachten die precies niet begrepen dat wij al oerveel werk hadden voor andere leerkrachten. Dan les in Sun-class. De kinderen waren een hel en dat is nog maar lichtjes uitgedrukt! Toen we thuis kwamen zijn we dan ook als een blok in slaap gevallen voor een dikke 2 uur.
De avond toch positief afgesloten in ons lievelingsrestaurant, waar we voor de laatste keer bijna alles van de kaart besteld hebben.

Vandaag de allerlaatste stagedag van ons hele leven (normaal gezien!). Spijtig genoeg was de art-teacher niet aanwezig dus konden we geen les geven. We hebben dan heel de dag nog ijverig gewerkt aan het materiaal voor de leerkrachten. Op het einde van de dag werden we naar de speelplaats geroepen waar alle leerlingen (dit zijn er zeker 150) zaten te wachten op ons. De directrice sprak hen een woordje toe over ons (door de micro!) en gaf ons toen het woord! Daar stonden wij met een mond vol tanden en een micro in de hand! Maar goed dat Jasmijn iets wist te zeggen. ‘We were here for a short period, but we really enjoyed it. We did some artwork and we would really like to thank you all!’ Toen gaf den Jasser de micro aan Lien die het volgende zei: ‘Ik weet niet wa zeggen!!!!’ En jawel dit in het Nederlands! En luid genoeg zodat het door de boxen weerklonk. Daarna deed de hele school een gebed voor ons. ‘Dear God, thank You for sending us such nice people like Jasmine akka and Lien akka. God bless them and their families…’
Dat was heel schattig en zo onverwacht! We kregen ook nog een mooi kaartje en jawel we hadden het weer moeilijk.

Deze avond hebben we afscheid genomen van Mo, want morgen vertrekken we op rondreis met als eerste stop: Goa. Hier gaan we de andere 8 ontmoeten en daarna gaat onze trip alleen verder! Amaai wij hebben er goesting in! We gaan proberen af en toe een stopje te maken in een internetcafé zodat we jullie een korte update kunnen geven over onze avonturen!!!

Tot snel, want het begint hier serieus af te korten!!!!

Lien & Jasmijn