Na lang wachten, een lang verslag!

Het is weer een tijdje geleden…
Dus tijd voor een nieuw en lang verslag!

We beginnen met een ons tweede horrorverhaal van deze reis. In de nacht van donderdag op vrijdag de 13de (jaja, u leest het goed, dat voorspelde al niet veel goeds!) gingen we film kijken op Klaartje haar laptop die in Jeff zijn rugzak zat. Maar … waar was de rugzak??? Blijkbaar in de koffer van een onbekende taxi die we enkele uren geleden genomen hadden. Weg laptop van Klaartje, weg portefeuille en fototoestel van Jeff, weg schoolgerief van ons allemaal! We nemen ook eens 1 dag alles mee in een rugzak!! Wat nu gedaan…
De jongens zijn heel de dag op pad geweest op zoek naar de rugzak, maar waar moesten we beginnen. We wisten niks van de taximan. Ze kwamen dan ook van een kale reis terug thuis. ’s Avonds zijn we dan maar met de meisjes gaan taxi-spotten op het plaatsje waar we de taxi genomen hadden, maar zonder resultaat! Wat een kakdag!

Zaterdag 14 februari werden we vroeg gewekt door een irritante deurbel. We dachten: “Dit zijn zeker de jongens met een valentijns-ontbijt!”, maar niets was minder waar!! Het was de rugzak MET volledige inhoud (geen rupee die ontbrak) teruggebracht door de eerlijkste mens op deze wereld, onze taxichauffeur! Ons eerste valentijnscadeau van de dag.
De dag kon al niet meer stuk! Hierna zijn we met ons tweetjes inkopen gaan doen in typische Indische winkeltjes (met de nadruk op ‘tjes’) onder onze brug. Terwijl we banaantjes stonden te kopen, bracht een vrouw ons een prachtige roos. Toen we deze wilden betalen weigerde ze, dus hebben we verse bloemenkransen gekocht om in onze haren te steken. Jasmijn had trouwens echte jasmijnbloemetjes in haar haren! Het is Valentijn voor iedereen! Dit merkten we ook toen we de riksja terug naar huis namen en een man ons vanop zijn fiets ‘HAPPY VALENTINE!’ toeriep! Jaja, het was een liefdevolle dag! Nadien zijn we met de jongens naar de Bull-temple gegaan aan de andere kant van de stad. Een zeer grappige tempel met een kolossale stenen stier in het midden. Daarna een nog grappiger moment beleefd in het aangrenzende park waar men precies genoeg had van al de romantiek, want de koppels in het park werden letterlijk weggesproeid door de vele sproeiers. Wij twee konden er ook helemaal niet aan ontsnappen en waren heel slecht in het ontwijken van de sproeiers. We waren dan ook zeiknat! De avond afgesloten in een jazzcafeetje met een live-bandje dat veel bekende en leuke liedjes speelde.

Zondag was het een speciale dag. We voelden ons een beetje in Dessel, op de Boerentangsedreef. We werden namelijk omsingeld door headbangende en moechende ;-) Indiërs. Met als hoofdact Iron Maiden!!!!!! Wat een verschil met de Belgische festivals… Eventjes een opsomming van de ‘rare’ en strenge regels:
- geen bier, wel dure wodka
- absoluut verboden om enig fotomateriaal mee binnen te nemen (tamara is de hare zelfs terug op het appartement moeten komen leggen)
- niet roken (dit was een outdoor-festival!), er kwam zelfs een man rond die je op de wei ook nog eens extra fouilleerde
- Iron Maiden mocht geen vuur of spectaculaire dingen gebruiken
Maar begrijp ons niet verkeerd, het was een hele leuke dag en het concert was goe! Gelukkig hebben we enkele foto’s met de gsm van Klaartje kunnen trekken!

’s Avonds kregen we slechter nieuws te horen. De vava van Lien was die dag overleden. Gelukkig wel in liefde en rust en omringd door de familie.

Maandag en dinsdag weer hard gewerkt voor school en lesgegeven. Deze keer hebben we schattige kleikopjes gemaakt met de dove leerlingen voor ons eindwerk en hebben we blindschetsen geïntroduceerd in onze andere klassen.

Woensdag zijn we gestart met het reserveren van 10 treintickets voor een weekendje Hampi. Een hele belevenis! Na anderhalf uur kwamen we het station buiten gelukkig met de tickets. Daarna voor school heel wat materiaal gaan kopen voor alweer een leuke les van juf Lien en juf Jasmijn :-). Om de avond leuk af te sluiten hadden deze twee bevallige dames een (jawel u leest het goed!) DATE met een knappe, sympathieke Iranees die Lien en de Yellahankagirls hadden leren kennen op de terugrit van Iron Maiden naar huis. Mo heeft ons getrakteerd op een heerlijke koffie in een heel sjiek hotel. Gelukkig voor ons moesten wij niks betalen! Voor de ongerusten onder jullie: geen nood, het was gewoon gezellig zonder bijbedoelingen en met twee kunnen wij de wereld aan ;-).

Nadat we donderdag een vermoeiende, maar leuke lesdag achter de rug hadden, hebben we met de hele bende de nachttrein richting Hampi genomen. Precies den Thalys uit de oertijd! Ook dieren uit die tijd waren aanwezig. Een kakkerlakje meer of minder, Jasmijn en Lien waren klaar voor het avontuur! We sliepen op planken, gelukkig bedekt met een (stoffige) stof, per 3 boven elkaar. Precies sardientjes in een blikken doos! Al bij al nog vrij goed geslapen!

De volgende morgen om 8uur aangekomen in Hampi(tampi) waar we een ontbijt en een lekkere Indische koffie naar binnen hebben gespeeld. Daarna naar Shanthi-Guesthouse waar Jasmijn en Lien de beste plaatsen van het hele guesthouse kregen. Voor 2 euro per persoon per nacht mochten wij slapen in een kamer langs 3 hete Zweedse brokken!
In de namiddag hebben we ons eens goed laten gaan in de vele kraampjes met handgemaakte spulletjes. Ondertussen is ons opgevallen dat Hampi stikt van de blanke hippie-toeristen. Oh oh, wat gaat Goa dan geven?! Verder het stadje nog wat verkend, een bootje naar de overkant van de rivier genomen, verse mixed fruit juices (voor nog geen 40cent) gedronken, … Jaja, het paradijs op aarde! ’s Avonds zijn we met Wim wat gaan rondwandelen en hebben we op een rots bij zonsondergang een kaarsje gebrand voor de vava van Lien.
We hebben de avond afgesloten met een Mango Tree Special Fried Rice-menu à blijkbaar zijn rijst, groenten EN frieten EN ketchup een BANGELIJKE combinatie! Maar we hebben de avond af-afgesloten met het kijken naar een sterrenhemel met enkele vallende sterren. Wim en Jeff, de blinde mollen, hebben er geen enkele gezien!

De volgende morgen werden we wakker badend in het zweet. Zou het aan de Zweedse jongens liggen of gewoon aan de hitte? Pakt maar het laatste! :-) Na een overheerlijke koude douche en een ontbijt (bestaande uit scrambled egg, fruitsalad, coffee and toast) waren we klaar voor een beest tussen ons benen! We hebben gekozen voor een scooter (lees motorcycle-beast). Met 6 Hells Angels en 3 brommerkes hebben we de hele dag gecruised tussen de palmbomen, rotsen, rijstvelden en af en toe wat overstekende koeien en geiten. We voelden ons zoals God in Frankrijk! Onderweg natuurlijk ook wat cultuur opgesnoven en bij een aantal tempels gestopt. We hebben gereden tot zonsondergang die we bewonderd hebben vanop de trappen van een mooie tempel. Wat een dag! En hij was nog niet gedaan …
Afgesloten met een zalig dinner (pizza met olijven, past met verse groenten, … helaas geen glaasje, want ook hier GEEN alcohol!).

Na een warme, hete en iets minder goed geslapen nacht, weer een zalig koud douchke genomen. Daarna ontbijt in een eettent waar plots een koe binnengleed en NEE dit is geen grap! Iedereen sprong een meter in de lucht, behalve Lien en Jasmijn die onder het motto: ‘SAVE YOUR FOOD, NOT YOURSELF!’ gewoon bleven verder eten! We zijn dus nog geen haar veranderd…
In de namiddag met de overzetboot naar de andere kant waar deze bike-chicks de motorkriebels weer voelden oplaaien! We worden door een klootzakje benaderd die ons in het zak wil zetten. Met alle Chinezen, maar nie met den deze! Wij gaan gewoon naar de concurrentie. Weer een ritje door een prachtig landschap. Onderweg nog enkele schattige (dachten we) kids tegengekomen die hun hand uitstaken. Wij dachten: “OOOOh hoe schattig, we steken onze handen ook uit!”. Ja LAP! En dat mag je letterlijk nemen! Lappen hebben we gekregen en de kids hadden er duidelijk plezier in! Hun handjes gloeiden nog na op onze armen, de ettertjes!

Het weekend is voorbijgevlogen! ’s Avonds moe, maar voldaan, de nachttrein teruggenomen richting Bangalore. We hebben deze keer als roosjes geslapen en staan al te popelen voor het volgende treinavontuur!

Ondertussen zijn we helaas aan onze laatste week in Bangalore gekomen. Deze week krijgen ook we bezoek van KDG, we zijn eens benieuwd of zij tevreden zijn met wat wij hier allemaal uitspoken!

Bedankt voor jullie aandacht! Als jullie tot hier zijn geraakt, hebben jullie goed gelezen!!!
Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Lien en Jas

ps: Lien heeft op 1 week 3 paar schoenen stuk gedaan (Roxanne sorry, uw zwartjes wijn er ook aan voor de moeite!)
pss: hopelijk is het fuifweekend van de Sprankel goed meegevallen, de Jasser wou er graag bijzijn!!