Na lang wachten, een lang verslag!

Het is weer een tijdje geleden…
Dus tijd voor een nieuw en lang verslag!

We beginnen met een ons tweede horrorverhaal van deze reis. In de nacht van donderdag op vrijdag de 13de (jaja, u leest het goed, dat voorspelde al niet veel goeds!) gingen we film kijken op Klaartje haar laptop die in Jeff zijn rugzak zat. Maar … waar was de rugzak??? Blijkbaar in de koffer van een onbekende taxi die we enkele uren geleden genomen hadden. Weg laptop van Klaartje, weg portefeuille en fototoestel van Jeff, weg schoolgerief van ons allemaal! We nemen ook eens 1 dag alles mee in een rugzak!! Wat nu gedaan…
De jongens zijn heel de dag op pad geweest op zoek naar de rugzak, maar waar moesten we beginnen. We wisten niks van de taximan. Ze kwamen dan ook van een kale reis terug thuis. ’s Avonds zijn we dan maar met de meisjes gaan taxi-spotten op het plaatsje waar we de taxi genomen hadden, maar zonder resultaat! Wat een kakdag!

Zaterdag 14 februari werden we vroeg gewekt door een irritante deurbel. We dachten: “Dit zijn zeker de jongens met een valentijns-ontbijt!”, maar niets was minder waar!! Het was de rugzak MET volledige inhoud (geen rupee die ontbrak) teruggebracht door de eerlijkste mens op deze wereld, onze taxichauffeur! Ons eerste valentijnscadeau van de dag.
De dag kon al niet meer stuk! Hierna zijn we met ons tweetjes inkopen gaan doen in typische Indische winkeltjes (met de nadruk op ‘tjes’) onder onze brug. Terwijl we banaantjes stonden te kopen, bracht een vrouw ons een prachtige roos. Toen we deze wilden betalen weigerde ze, dus hebben we verse bloemenkransen gekocht om in onze haren te steken. Jasmijn had trouwens echte jasmijnbloemetjes in haar haren! Het is Valentijn voor iedereen! Dit merkten we ook toen we de riksja terug naar huis namen en een man ons vanop zijn fiets ‘HAPPY VALENTINE!’ toeriep! Jaja, het was een liefdevolle dag! Nadien zijn we met de jongens naar de Bull-temple gegaan aan de andere kant van de stad. Een zeer grappige tempel met een kolossale stenen stier in het midden. Daarna een nog grappiger moment beleefd in het aangrenzende park waar men precies genoeg had van al de romantiek, want de koppels in het park werden letterlijk weggesproeid door de vele sproeiers. Wij twee konden er ook helemaal niet aan ontsnappen en waren heel slecht in het ontwijken van de sproeiers. We waren dan ook zeiknat! De avond afgesloten in een jazzcafeetje met een live-bandje dat veel bekende en leuke liedjes speelde.

Zondag was het een speciale dag. We voelden ons een beetje in Dessel, op de Boerentangsedreef. We werden namelijk omsingeld door headbangende en moechende ;-) Indiërs. Met als hoofdact Iron Maiden!!!!!! Wat een verschil met de Belgische festivals… Eventjes een opsomming van de ‘rare’ en strenge regels:
- geen bier, wel dure wodka
- absoluut verboden om enig fotomateriaal mee binnen te nemen (tamara is de hare zelfs terug op het appartement moeten komen leggen)
- niet roken (dit was een outdoor-festival!), er kwam zelfs een man rond die je op de wei ook nog eens extra fouilleerde
- Iron Maiden mocht geen vuur of spectaculaire dingen gebruiken
Maar begrijp ons niet verkeerd, het was een hele leuke dag en het concert was goe! Gelukkig hebben we enkele foto’s met de gsm van Klaartje kunnen trekken!

’s Avonds kregen we slechter nieuws te horen. De vava van Lien was die dag overleden. Gelukkig wel in liefde en rust en omringd door de familie.

Maandag en dinsdag weer hard gewerkt voor school en lesgegeven. Deze keer hebben we schattige kleikopjes gemaakt met de dove leerlingen voor ons eindwerk en hebben we blindschetsen geïntroduceerd in onze andere klassen.

Woensdag zijn we gestart met het reserveren van 10 treintickets voor een weekendje Hampi. Een hele belevenis! Na anderhalf uur kwamen we het station buiten gelukkig met de tickets. Daarna voor school heel wat materiaal gaan kopen voor alweer een leuke les van juf Lien en juf Jasmijn :-). Om de avond leuk af te sluiten hadden deze twee bevallige dames een (jawel u leest het goed!) DATE met een knappe, sympathieke Iranees die Lien en de Yellahankagirls hadden leren kennen op de terugrit van Iron Maiden naar huis. Mo heeft ons getrakteerd op een heerlijke koffie in een heel sjiek hotel. Gelukkig voor ons moesten wij niks betalen! Voor de ongerusten onder jullie: geen nood, het was gewoon gezellig zonder bijbedoelingen en met twee kunnen wij de wereld aan ;-).

Nadat we donderdag een vermoeiende, maar leuke lesdag achter de rug hadden, hebben we met de hele bende de nachttrein richting Hampi genomen. Precies den Thalys uit de oertijd! Ook dieren uit die tijd waren aanwezig. Een kakkerlakje meer of minder, Jasmijn en Lien waren klaar voor het avontuur! We sliepen op planken, gelukkig bedekt met een (stoffige) stof, per 3 boven elkaar. Precies sardientjes in een blikken doos! Al bij al nog vrij goed geslapen!

De volgende morgen om 8uur aangekomen in Hampi(tampi) waar we een ontbijt en een lekkere Indische koffie naar binnen hebben gespeeld. Daarna naar Shanthi-Guesthouse waar Jasmijn en Lien de beste plaatsen van het hele guesthouse kregen. Voor 2 euro per persoon per nacht mochten wij slapen in een kamer langs 3 hete Zweedse brokken!
In de namiddag hebben we ons eens goed laten gaan in de vele kraampjes met handgemaakte spulletjes. Ondertussen is ons opgevallen dat Hampi stikt van de blanke hippie-toeristen. Oh oh, wat gaat Goa dan geven?! Verder het stadje nog wat verkend, een bootje naar de overkant van de rivier genomen, verse mixed fruit juices (voor nog geen 40cent) gedronken, … Jaja, het paradijs op aarde! ’s Avonds zijn we met Wim wat gaan rondwandelen en hebben we op een rots bij zonsondergang een kaarsje gebrand voor de vava van Lien.
We hebben de avond afgesloten met een Mango Tree Special Fried Rice-menu à blijkbaar zijn rijst, groenten EN frieten EN ketchup een BANGELIJKE combinatie! Maar we hebben de avond af-afgesloten met het kijken naar een sterrenhemel met enkele vallende sterren. Wim en Jeff, de blinde mollen, hebben er geen enkele gezien!

De volgende morgen werden we wakker badend in het zweet. Zou het aan de Zweedse jongens liggen of gewoon aan de hitte? Pakt maar het laatste! :-) Na een overheerlijke koude douche en een ontbijt (bestaande uit scrambled egg, fruitsalad, coffee and toast) waren we klaar voor een beest tussen ons benen! We hebben gekozen voor een scooter (lees motorcycle-beast). Met 6 Hells Angels en 3 brommerkes hebben we de hele dag gecruised tussen de palmbomen, rotsen, rijstvelden en af en toe wat overstekende koeien en geiten. We voelden ons zoals God in Frankrijk! Onderweg natuurlijk ook wat cultuur opgesnoven en bij een aantal tempels gestopt. We hebben gereden tot zonsondergang die we bewonderd hebben vanop de trappen van een mooie tempel. Wat een dag! En hij was nog niet gedaan …
Afgesloten met een zalig dinner (pizza met olijven, past met verse groenten, … helaas geen glaasje, want ook hier GEEN alcohol!).

Na een warme, hete en iets minder goed geslapen nacht, weer een zalig koud douchke genomen. Daarna ontbijt in een eettent waar plots een koe binnengleed en NEE dit is geen grap! Iedereen sprong een meter in de lucht, behalve Lien en Jasmijn die onder het motto: ‘SAVE YOUR FOOD, NOT YOURSELF!’ gewoon bleven verder eten! We zijn dus nog geen haar veranderd…
In de namiddag met de overzetboot naar de andere kant waar deze bike-chicks de motorkriebels weer voelden oplaaien! We worden door een klootzakje benaderd die ons in het zak wil zetten. Met alle Chinezen, maar nie met den deze! Wij gaan gewoon naar de concurrentie. Weer een ritje door een prachtig landschap. Onderweg nog enkele schattige (dachten we) kids tegengekomen die hun hand uitstaken. Wij dachten: “OOOOh hoe schattig, we steken onze handen ook uit!”. Ja LAP! En dat mag je letterlijk nemen! Lappen hebben we gekregen en de kids hadden er duidelijk plezier in! Hun handjes gloeiden nog na op onze armen, de ettertjes!

Het weekend is voorbijgevlogen! ’s Avonds moe, maar voldaan, de nachttrein teruggenomen richting Bangalore. We hebben deze keer als roosjes geslapen en staan al te popelen voor het volgende treinavontuur!

Ondertussen zijn we helaas aan onze laatste week in Bangalore gekomen. Deze week krijgen ook we bezoek van KDG, we zijn eens benieuwd of zij tevreden zijn met wat wij hier allemaal uitspoken!

Bedankt voor jullie aandacht! Als jullie tot hier zijn geraakt, hebben jullie goed gelezen!!!
Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Lien en Jas

ps: Lien heeft op 1 week 3 paar schoenen stuk gedaan (Roxanne sorry, uw zwartjes wijn er ook aan voor de moeite!)
pss: hopelijk is het fuifweekend van de Sprankel goed meegevallen, de Jasser wou er graag bijzijn!!

Dagje eindwerk

Dag allemaal!
Even een kort berichtje van ons. Vergeet zeker de foto-pagina niet te checken, want we hebben er een hele hoop nieuwe opgezet.
Er staan ook foto's op van ons eindwerk waar we gisteren aan gestart zijn. Om 8u moesten we al op school zijn (zeer vroeg voor deze luierikken!). Met een hele hoop verfmateriaal voor nog geen 25 euro trokken we met de riksja naar de andere kant van de stad. In groepjes van 2 hebben we de kinderen bij ons genomen en samen met hen (en een gebrekkig gebarentaaltje) het lokaal verfraaid. We waren best trots op onszelf en op de kids natuurlijk! Niet zo simpel om met de verschillende handicaps samen te werken, maar toch heel leuk om te doen. Een echte uitdaging en zeker heel leuk om te zien hoe de kids zich amuseerden en gelukkig waren met het resultaat.
Goed besteed geld noemen wij dat! En daarom willen wij jullie ook bedanken om onze inzamelacties te steunen, het schooltje is dolgelukkig met onze (en dus ook jullie) bijdrage!!
Wij gaan eens verder doen, want we hebben nog een drukke dag voor de boeg!
Liefs,
Lien & Jas

Wist je dat...

Hello, here we are again !!

Deze week zijn we gestart met het observeren van de art-teacher. We stelden er ons wel wat van voor, maar het viel een beetje tegen. Blijkbaar bestaan de lessen PO hier uit het tekenen van een (kinder)tekening op bord die de kinderen klakkeloos moeten overtekenen. Niet echt iets waar wij achter staan, want de kids zo geen kans om hun creativiteit te gebruiken. Jammer! Ondanks dit keken we er toch enorm naar uit om iets totaal anders te doen met deze kinderen, het was een echte uitdaging voor ons.

Dinsdag was er sensatie rond de school. Vlak naast de school is er een spoorweg waar enkele weken geleden een zwaar accident is gebeurd doordat een trein een auto heeft aangereden. De spoorweg heeft geen slagbomen en dagelijks moeten 1000den mensen hier passeren. Ook wij! A little bit dangerous! Toen wij op school aankwamen, was er heel veel lawaai en stonden er honderden mannen (vrouwen waren er niet te bespeuren) aan de overweg vanalle slogans te roepen, te tieren en te trommelen. We moesten langs een andere ingang binnen en onze school werd streng bewaakt. Het was eens iets anders om de dag mee te beginnen…

Woensdag zijn we heel productief geweest. Dit is onze vrije dag, maar we zijn vroeg opgestaan en PO-materiaal gaan kopen. Heel de dag hebben we ijverig gewerkt aan ons didactisch materiaal en hebben we onze lessen in orde gemaakt. Het resultaat mocht er zijn! ’s Avonds zijn we voor Marjan haar verjaardag iets gaan drinken en eten in het enige echt Hardrockcafé van Bangalore. Wel de moeite, het was gezellig, maar ook very expensive! Vanaf nu duiken we de Indische kroegen in!

Donderdag was het dan eindelijk zover… We waren stiekem alle twee een beetje zenuwachtig! We gingen fotokadertjes maken in 4th en 5th standard en een collage naar Picasso in 6th standard. De resultaten waren goed, de kids waren enthousiast en wij waren uitgeput, maar zeker en vast heel tevreden! Het was echt een leuke dag! ’s Avonds hebben we het rustig gehouden, want vrijdag moesten we vroeg uit onze nest omdat we een uitstap gepland hadden naar Mysore. Een mooi stadje, ongeveer 4u met de bus hiervandaan. Hell yeah! Wat een rit! Nadat we onze spullen in een hotelletje (lees cheap en dirty budget room) hebben gedropt, zijn we het kitscherige Maharadja Palace gaan bezoeken, waar wij duidelijk gediscrimineerd werden… De inkom voor Indiërs was 20 rupee en voor ons fokkie 200 rupee! Is er da nie over?! Het paleis dateert van 1897 en had Belgische glasramen en dat was het mooiste aan het hele paleis. Vergis u niet, het paleis was mooi, maar de glasramen waren prachtig! Daarna een overdekte marktje bezocht waar we plots een jonge Indiër tegenkwamen die plots Nederlands begon te praten tegen ons en Clouseau en Rock Werchter kende. We waren is chock! Dit was echt hilarisch! Hij nam ons mee naar zijn kraampje waar we 3 uur hebben vertoefd en uiteindelijk allemaal vertrokken zijn met een hoop parfum-olietjes. Die kerel heeft goed verdiend aan ons, maar hij was dan ook wel heel vriendelijk. We mochten iets in zijn Belgenboek schrijven en lazen hier vanalle tekstjes van andere Belgen, echt grappig! We konden de parfum gebruiken als ‘paashaaskonijncadeau’ volgens de man, haha! ’s Avonds typisch Indisch gegeten en het was delicious! Het beste wat we hier al verorberd hebben en dat voor nog geen 5 euro, dessert en drank inclusief!

Zaterdag een brunchke en een hobbelige miserabele bus terug naar Bangalore genomen. ’s Avonds naar Yelahanka gegaan waar Marjan voor ons gekookt had voor haar verjaardag.

Om af te sluiten enkele wist-je datjes…

WIST JE DAT:

- Wij volgende zondag naar een festival gaan met als hoofdact Iron Maiden? (en dat voor nog geen 25 euro)
- Een riksja-man al aan ons gevraagd heeft: ‘Do you smoke grass?’?
- Dat er hier enorm veel uitlaatgassen hangen en je soms echt een sjaal voor je mond houden omdat het zo hard op je adem pakt?
- Sommige kinderen hier een muts dragen omdat het ‘winter’ is, terwijl wij stikken van de hitte?
- De kids ons in de klas, maar ook op straat ‘Auntie’ noemen?
- Hier in het verkeer, de wet van de snelste geldt?
- Wij in Wim zijn muziekles ‘My heart will go on’ hebben gezongen en vanaf dat moment dit lied populair is geworden in India?

Tot snel!

Lien & Jasmijn

Dames en heren, appels en peren! EEN NIEUW VERSLAG!

Dag Kempen en ‘t stad !! (en ver daarbuiten…)

Ondertussen zijn we al aan onze vierde zondag toe. En zoals het hoort, is een zondag bij ons een echte LAZY SUNDAY. Chillemille dus.

Update van onze week:

We beginnen met een horrorverhaal. Toen we woensdag terug kwamen van het internetcafé, belde de jongens ons om te zeggen dat we heel snel nr huis moesten komen. We dachten dat ze weer aan het zwanzen waren, maar het was for real! Het appartement naast ons zat met een gigantische bijenkorf die alleen maar via ons terras verwijderd kon worden. Heldhaftige Indiërs zonder bijenkostuum MET moustache gingen de bijen te lijf met een soort verbrandingsgif. GEVOLG: Heel ons terras(je) lag vol vol vol vol miljoenen verschrompelde bijen. Te veel bijen in ons bij-zijn (hahaha), de volgende dag dus veel poetswerk!

De volgende dag was een verhelderende dag, en dit was echt nodig! We hebben de art-teacher ontmoet en hij gaf ons al wat meer goeie moed. Daarna zijn we met de directrice ge-riksjad naar twee andere APDschooltjes. Het eerste schooltje was met heel zwaar mentale gehandicapte kindjes. Hier voelden we ons niet zo goed bij. Het volgende schooltje was een heel klein schooltje met 2 klasjes. Eentje met mentale gehandicapte tieners en een klasje met dove tieners. Dit schooltje is perfect om ons eindwerk te realiseren. Het is een heel arm schooltje met echt maar 2 ieniemienie lokaaltjes, ze hebben bijna geen materiaal en kunnen ons projectje goed gebruiken. We gaan het kleine lokaaltje samen met de dove leerlingen ombouwen tot een gezellige snoezelruimte. De directrice was heel erg te vinden voor ons project en het was een hele aangename vrouw.

Hebben we trouwens al verteld dat de jongens een fiets gekocht hebben?? Wij hebben hier al gretig gebruik van gemaakt, zo is Jasmijn al achterop gesprongen bij Jeff om het Indische verkeer te trotseren en heeft Lien met een mannenfiets de boodschapjes gaan halen. Grellig verkeer hier. We hebben nog een filmpje van het verkeer vanuit de riksja en hopen dat we het op internet kunnen posten! Jullie gaan verschieten!

Donderdagavond zijn we om 22u de stad ingetrokken om te beseffen dat om 23.30u alles, maar dan ook echt ALLES, al sluit. En om ook nog eens te beseffen dat alcohol hier echt wel duur is. Maar het was een gezellige avond die we hebben afgesloten op ons terrasje.

Vrijdag is onze vrije dag en we hebben het er ook eens goed van gepakt! Uitgeslapen, pannenkoeken gemaakt als ontbijt/brunch, ons haar geknipt (dat werd wel eens tijd) en op het gemakske met de riksja richting Bangalore-city vertrokken. Daar met ons tweetjes enkele toffe winkeltjes gedaan, we zijn echt een goei team! ’s Avonds was de hele groep afgezakt naar Bangalore en hebben we met z’n allen lekker gegeten in de Pizza Hut. Nog enkele pubs gedaan, maar ook toen sloot alles weer om half 12. Met z’n tienen op ons appartementje geslapen, wat een kiekeskot!

Gisteren met Marjan, Nieke, Klaartje en Caroline een ladies night gehouden met natuurlijk à Sex & The City! Na de film ons bedje in.

Vandaag hebben ons onder de Indiërs begeven. Rond de middag zijn we naar een park getrokken met de riksja dat ontworpen is door een bekende Indiër in de 18de eeuw. Het was gezellig al hadden we heel erg veel bekijks! We hebben hier een zelfgemaakte overheerlijke picknick verorberd. Terug naar ons appartement met de riksja à conclusie van de reis tot nu: de meeste riksjamannen zijn dikke afzetters!! We hebben hier al een pak moeten discussiëren om een fatsoenlijke prijs overeen te komen en ze spannen allemaal samen. Maar uiteindelijk heeft dit ook nog wel z’n charmes.

Grappig detail: zelfs in de kleinste voedingswinkeltjes (van 1m op 1m) proberen ze je vanalles aan te smeren!

Dat was het lieve vrienden! Morgen begint een nieuwe stageweek, we kijken er enorm naar uit!

Ciaaaaaaaaaaaaaaaoooooooooooooooooooooo
Lien & Jas